Njerëzit ndahen në dy grupe: Ata që dërgojnë pafundësisht voice messages dhe ata që nuk i durojnë dot.
Sigurisht, të dyja grupimet mund të ekzistojnë së bashku, pasi i pari dërgon voice dhe i dyti bën sikur i dëgjon ato (të gjithë e kemi bërë, mos u ndje në faj).
Por, pse disa njerëz e kanë kaq bezdi dëgjimin e mesazheve zanore?
E para, lidhet me mendimin se të dërgosh mesazhe është shumë më mirë.
Ka njerëz introvertë, që gjejnë mesazhet me shkrim si mënyrë të mirë komunikimi dhe mendojnë se gjithçka mund të thuhet përmes fjalëve.
E dyta, sepse në shumë raste, njerëzit mund të dërgojnë voice messages duke ecur dhe imagjino sa e bezdi krijon dëgjimi i frymëmarrjes së personit që nxitohet ose ta rikthesh mesazhin mbrapsht për të dëgjuar një fjalë se ndoshta e ke humbur fillin.
Një tjetër arsye mund të jetë se përmes voice messages humbet e bukura e komunikimit me shkrim, i cili është komunikim i heshtur dhe i këndshëm për ca njerëz, duke i lënë pas pasthirrmat, bisedat me zë të lartë, apo edhe telefonatat e panevojshme.
Të mos harrojmë edhe që personi që çon voice message mund të thotë gjëra që nuk duhet t’i dëgjojnë të tjerët, ndaj automatikisht, personit që i bie taksirati ta dëgjojë mesazhin, nxiton për të marrë kufjet. Presioni shtohet kur është një thashethem ose situatë urgjente.
Hmmm, por për ca njerëz, mund të duket edhe si dëshirë e ethshme e njerëzve që dërgojnë voice messages, për të dëgjuar veten dhe zërin e tyre.
Nejse, e gjithë ideja është që njerëzit nuk janë të njëjtë dhe ka ca që nuk duan fare ta shkarkojnë dhe dëgjojnë një voice messages. Ju që i dërgoni, ose përshtatuni me ta, ose jini okay me faktin që ato mesazhe humbin nëpër biseda dhe janë histori të çuara dëm. /nzoom.biz/